Apabila 'Kanak-Kanak' Bersembang

 Dari kiri di atas Ahmad Hilman (1999), Ahmad Mustaqim (1995), Siti Hanan Ahmad Muttaqin dan Ahmad Mustaqim (1995) dan Siti Hanan bersama  Ahmad Mustaqim (1996)

6/6/12


Mengikut kepercayaan toyol di dalam bahasa melayu ialah anak jin yang berkepala botak diasuh supaya menjadi pencuri wang syiling perak dan kupram yang dimiliki oleh seseorang.




Siapakah toyol pada zaman mellinium ini yang mencuri syiling emas?




Toyol dikatakan sangat takut kepada kacang kecil yang berwarna hijau.




Bukan takut tetapi toyol dikatakan akan berleka-leka dan ashik jika menemukan kacang kecil berwarna hijau.

Adakah toyol takut kepada epal yang berwarna hijau?

Tidak tahulah pula. Kena tanya pada 'daddy atau mummy' kita dulu,


Kita tidak panggil daddy kita panggi bapak.

Kita tak panggi mummy kita panggil mama.

Kita lagi best, panggil nama sahaja untuk ayah dan ibu.

Ehh awak tidak ada adabkah? Memanggil bapak dengan nama sahaja? 

Mummy dan daddy kita suka begitu, macam orang muda katanya bila panggil nama sahaja. 

Woooowwwwwwwwwwwwwwwww!

Atuk dengan nenek awak panggil nama juga?

Apa salahnya. Bila ada nama kena panggil namalah. Mengapakah kita memberi nama apabila sememangnya mereka mempunyai nama?

 

Baiklah. Mengapa tulang dan tengkorak mereka yang telah mati dijadikan perniagaan?

Maksud awak?

Nama-nama pena saya sahaja sudah lebih puluhan ribu diiraskan kepada orang lain.

Saya tidak fahamlah apa maksud awak.

Nama pena mana boleh mewujudkan ribuan pengguna berbanding nama sebenar. Di dalam dunia ini ada banyak nama Mohammad atau Ahmad tetapi yang digelar Al Amin Khatamun Nabi cuma seorang sahaja.

Awak masih marah dengan penyalahgunaan nama pena awak ya.

Tuhan saya menjadi saksi hak saya yang dimusnahkan.

Jawablah. Awak masih marah lagikah?

Nama-nama pena saya bukan milik orang lain sesuka gila digunakan oleh sesiapa sahaja. 

Awak tidak sembahyang?

Tidak sebab saya orang perempuan yang dibenarkan tidak sembahyang beberapa hari di dalam sebulan.

Ehhh kita tiap-tiap minggu ‘bersembahyang’.

Mengapa seminggu sekali sahaja awak bersembahyang?